Kajakarstwo Polska - Wszystko

Historia

            Aby poznać początki kajakarstwa należy cofnąć się do czasów starożytnych kiedy to ludy arktyczne, czyli Eskimosi stworzyli tzw. Canoe. Canoe były to łodzie wytwarzane z drewnianych listew lub kości, na które następnie naciągano skóry zwierząt (najczęściej reniferów albo fok). Zostawiano jedynie niewielki otwór, który miał umożliwić wejście do środka. Tak przygotowane kajaki używane były przez Inuitów w walce z falami morskimi. Dla zwiększenia stabilności, zaczęli oni także używać wiosła z piórami po obu stronach.

            Do Europy kajakarstwo trafiło na przełomie lat 50. i 60. XIX. John MacGregor w roku 1865 zbudował Rob Roy’a, czyli kajak drewniany z poszyciem klepkowym, którym przepłynął rzeki Wielkiej Brytanii i w Europie. Wykorzystał on wtedy nową technikę wiosłowania - twarzą do kierunku jazdy.

            W Polsce pionierem turystyki kajakowej był Zygmunt Gloger, który w 1872 roku pływał kajakiem po Bugu, Biebrzy, Niemnie i Wiśle. Za początek polskiej działalności kajakarskiej możemy uważać rok 1928, w którym to powstała Komisja Kajakowa z siedzibą w Krakowie. Nieco później przeistoczyła się ona w samodzielny Polski Związek Kajakowy. Pierwsze mistrzostwa Polski w tej dyscyplinie zostały zorganizowane w 1932 roku na Wiśle niedaleko Krakowa, a  w roku 1936 kajakarstwo zostało włączone do programu igrzysk olimpijskich (jednak już wcześniej pojawiło się ono w trakcie igrzysk jako dyscyplina pokazowa).

Kajakarstwo dla początkujących

            Przygodę z kajakarstwem warto zacząć od ćwiczeczenia wsiadania do kajaku. O ile przy brzegu jest to łatwe, to  dla przykładu na rzece okazuje się to nie lada wyzwaniem. Kajak, przez swoja budowę jest bardzo niestabilny, łatwo więc go rozkołysać i wpaść do wody. Jednak jest na to sprawdzona technika z wykorzystaniem wiosła. Mając kajak  ustawiony równolegle do brzegu, kładziemy jeden koniec wiosła prostopadle na łodzi tuż za kokpitem, drugi natomiast płasko na lądzie. Następnie jedną ręką łapiemy drążek wiosła, a drugą tylną część kokpitu, wkładamy nogi i siadamy w kajaku.

            Nauka kajakarstwa polega jednak głównie na ćwiczeniu wiosłowania, więc to kolejny element, który musimy opanować (po opanowaniu wsiadania do łodzi).. Siedząc w kokpicie łapiemy wiosła na wysokości klatki piersiowej, lekko uginając ręce. Pochylając się do przodu, próbujemy sięgnąć lewym piórem jak najdalej przed siebie, po czym zanurzamy je i przeciągamy aż na tył kokpitu.Wyciągamy z wody lewe pióro, zanurzamy prawe i tak samo przeciągamy. Powtarzamy te czynności na zmianę raz lewa raz prawa strona. Wiosło wyciągamy z wody dopiero wtedy, gdy jest maksymalnie z tyłu. Musimy też pamiętać, że przy wiosłowaniu mają pracować nie tylko same ręce, ale cała górna część naszego ciała. Gdy już opanujemy tę technikę, będziemy to robić intuicyjnie, bez zastanowienia. W przypadku gdy czujemy, że zbaczamy z obranej przez nas drogi, staramy się aby jedną ręką (przeciwną do strony w którą chcemy skręcić) wiosłować mocniej.

Kajakarstwo - sprzęt i akcesoria

            Jak łatwo się domyślić do tego sportu najbardziej podstawowym wyposażeniem jest kajak i wiosło. Zakup tego sprzętu jest dość dużym wydatkiem, potrzebujemy minimum 2 tysiące złotych żeby kupić nowy kajak. Na szczęście wiele szkółek kajakarskich zapewnia nam taki sprzęt. Wybór kajaka jak i wiosła  jest zależny od tego do jakich celów będziemy ich używać. Do pływania rekreacyjnego, elementy te będą zupełnie inne od tych wykorzystywanych do zawodów, czy do kajakarstwa górskiego. Różnić się będą między innymi masą, wielkością czy zwrotnością. W tym sporcie ważny jest także sprzęt asekuracyjny, taki jak kamizelka, rzutka ratownicza i kask, te dwa ostatnie elementy są obowiązkowym wyposażeniem na wodach górskich. Ważnym aspektem jest także ubranie, które powinno być nieprzemakalne, a najlepiej z pianki neoprenowej, chyba, że jest to ciepłe lato, wtedy wystarczy nam po prostu zwykły strój sportowy nieograniczający naszych ruchów. Istotne są także buty, powinne być to pełne buty i tak samo jak strój wykonane z pianki neoprenowej. Oprócz tego wszystkiego przydadzą się także wszelkiego rodzaju wodoodporne etui na dokumenty, telefon, a także rękawice, które pozwolą uniknąć pęcherzy i zwiększają przyczepność dłoni do wiosła.

Kajakarstwo - zasady i przepisy

            W regatach kajakowych można brać udział w trzech kategoriach łodzi: kajaki jednoosobowe - K-1, kajaki dwuosobowe - K-2, kajaki czteroosobowe - K-4. Kajak musi być tak zbudowany, aby utrzymał się na wodzie, nawet jeśli będzie napełniony wodą. Wymiary kajaków powinny być następujące:

-K-1 maksymalna długość 520 centymetrów, przy minimalnej wadze 12 kilogramów.

-K-2 maksymalna długość 650 centymetrów, przy minimalnej wadze 18 kilogramów. 

-K-4 maksymalna długość 1100 centymetrów, przy minimalnej wadze 30 kilogramów. 

Każdy uczestnik zawodów kajakowych ma za zadanie przepłynięcie wyznaczonego odcinka wodnego w jak najkrótszym czasie. Uczestnicy mogą rywalizować na następujących długościach trasy: 200, 500, 1000, 2000, 3000 i 5000 metrów. W przypadku długości trasy do 1000 metrów, wyznaczonych jest 9 torów, o szerokości nie mniejszej niż 9 metry, oraz nie płytszym (na całej swojej długości) niż 2 metry. Dla dystansu powyżej 1000 metrów dozwolone są nawroty, których promień powinien wynosić przynajmniej 31,5 metra. Każde zawody muszą być nadzorowane przez co najmniej pięciu sędziów, w składzie: Sędzia Główny, sekretarz, starter, celowniczy i rozjemca. Dodatkowo komisja sędziowska może składać się z: kierownika technicznego, sędziego liniowego, kontrolera łodzi, spikera zawodów i rzecznika prasowego.

Kajakarstwo na świecie

            Każdego roku odbywają się Mistrzostwa Świata i Europy organizowane przez ICF (Międzynarodowa Federacja Kajakowa), które przyciągają nie tylko wielu zawodników, ale także kibiców. Obecnie największy dorobek medalowy w kajakarstwie posiadają Węgrzy (na drugim i trzecim miejscu znajdują się kolejno Niemcy oraz Rosjanie). Ponadto z racji natury tego sportu, czyli zaangażowaniu tylko górnych partii ciała jest on bardzo popularny wśród osób niepełnosprawnych i od 2016 jest także dyscypliną na igrzyskach paraolimpijskich.

            Kajak jednak nie kojarzy się tylko ze sportem i zawodami. Jest także świetną formą rekreacji, a spływy kajakowe doskonałą metodą na zobaczenie pięknych widoków i spędzenie wolnego czasu. Niektórzy śmiałkowie na kajaku przepływają bardzo głębokie wody, przykładem jest Polak - Pan Aleksander Doba, który w wieku 64 lat przepłynął kajakiem Atlantyk z Afryki do Ameryki Południowej.